به نقل از «خبرگزاری برنا»

وضعیت جهان اسلام پس از عاشورا / واقعه حرّه؛ ضربت بزرگ به تاریخ تشیع

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۴۲۲۲۱

با وجود اینکه تشکیلات شیعی در اثر حادثه عاشورا دچار ضعف شده بود اما حرکات شیعی در قبال این ضعف مشغول فعالیت بود که مجددا آن تشکیلات را به وضع اول در آورد، تا اینکه واقعة حَرّه پیش آمد.

به گزارش خبرگزاری برنا؛ در کتاب «انسان 250 ساله» براساس بیانات مقام معظم رهبری پیرامون شرایط اجتماعی و سیاسی پس از حادثه کربلا آمده است:

هنگامی که حادثه عاشورا رخ داد، در سراسر عالم اسلام تا آنجایی که خبر رسید، به خصوص در حجاز و عراق، حالت رعب و وحشتی میان شیعیان و طرفدارانِ ائمه(ع) به وجود آمد، زیرا احساس شد که حکومت یزید تا آن حد هم آماده است که حکومت خود را تحکیم کند، یعنی تا حد کشتنِ حسین بن علی(ع) که فرزند پیامبر(ص) و در همه جهان اسالم به عظمتِ اعتبار و قداست شناخته شده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

و این رعب که آثارش در کوفه و مدینه نمایان بود، پس از گذشت زمانی با چند حادثه دیگر کامل شد که یکی از آن حوادث، حادثة حَرّه بود و اختناق شدیدی در منطقه نفوذ اهل بیت(ع)، یعنی حجاز به ویژه مدینه  و همچنین عراق به ویژه کوفه  به وجود آمد. ارتباطات، ضعیف شد و کسانی که طرفدار ائمه(ع) بودند و مخالفان بالقوة دستگاه خلافت بنی امیه به شمار می آمدند، در حال ضعف و تردید به سر می بردند.

روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که آن حضرت(ع) وقتی دربارة اوضاع ائمة قبل از خودشان صحبت می کردند، فرمودند: «اِرْتَدَّ النّاسُ بَعْدَ قَتْلِ الْحُسَیْــنِ(علیه السلام) اِلاّ ثَلاثَةٌ» مردم پس از امام حسین(ع) مُرتد شدند مگر سه نفر و در روایتی هست پنج نفر و بعضی روایات هفت نفر هم ذکر کرده اند.

در روایتی که از حضرت سجاد(ع) که راوی اش ابوعمرمهدی است  می گوید: از امام سجاد(ع) شنیدم که فرمودند: «ما بمَِکَّه وَ المَدینَه عِشرُونَ رَجُ یحُِبُّنا؛ در همة مکه و مدینه بیست نفر نیستند که ما را دوست می دارند.»

این دو حدیث را از این باب نقل کردم که وضع کلی جهان اسلام نسبت به ائمه و طرفداران ائمه روشن شود؛ یعنی این خفقانی که به وجود آمد کی چنین حالتی را به وجود آورد که طرفداران ائمه متفرق، پراکنده، مأیوس و مرعوب بودند و امکان کی حرکت جمعی برای آنها نبود. البته در همان روایت امام صادق(ع) هست: «ثمُّ إنّ النّاسَ لحَِقُوا وَ کَثُرُوا؛ مردم تدریجا ملحق شدند و زیاد شدند.»

اگر همین مسئله ای که ذکر شد یک مقدار با تفصیل بیشتر بخواهیم بیان کنیم به این ترتیب می شود که بعد از حادثه شهادت امام حسین(ع) مقداری مردم مرعوب شدند، لکن آنچنان ترسی نبود که به کلی نظام تشکیلات پیروان اهل بیت(ع) را به هم بریزد. دلیلش هم این است که ما می بینیم حتی در همان هنگام که اسرای کربلا را به کوفه آوردند، حرکاتی مشاهده می شود که این حرکات حاکی از وجود تشکیلات شیعه است.

البته وقتی از «تشکیلات پنهانی شیعه» سخن می گوییم منظور تشکیلات منسجم کامل به شکلی که امروز در دنیا معمول است، نمی باشد؛ بلکه منظورمان رابطه های اعتقادی است که مردم را به یکدیگر متصل می کند و وادار به فداکاری می نماید و به کارهای پنهانی برمی انگیزد و در نتیجه یک مجموعه را در ذهن انسان ترسیم می کند.

در همان روزها یی که خاندان پیامبر(ص) در کوفه بودند، در یکی از شبها، در محلی که آنها زندانی بودند سنگی فرود می آید. سنگ را بر می دارند می بینند کاغذی به آن بسته است. در آن کاغذ نوشته شده بود: «حاکم کوفه شخصی را پیش یزید در شام  فرستاده که دربارة وضعیت و سرنوشت شما از او کسب تکلیف کند. اگر تا فردا شب، مثلاً صدای تکبیر شنیدید، بدانید که شما در همین جا کشته خواهید شد و اگر نشنیدید بدانید که وضع بهتر خواهد شد.»

ما هنگامی که این داستان را می شنویم به خوبی درک می کنیم که یک نفر از دوستان و اعضای این تشکیلات در داخل دستگاه حاکم ابن زیاد حضور دارد و قضایا را می داند و به زندان دسترسی دارد و اطلاع دارد که برای زندانی ها چه ترتیباتی و چه پیش بینی هایی شده و می تواند خبر را با صدای تکبیر به اهل بیت(ع) برساند و با این شدتِ عمل که به وجود آمده بود، چنین چیزهایی نیز دیده می شد.

نمونة دیگر عبدالله بن عَفیف ازَدیّ مردی نابینا است؛ در همان مراحل اولیة ورود اسرا به کوفه از خود عکس العمل نشان می دهد که منجر به شهادتش می شود، و از این قبیل افراد چه در شام و چه در کوفه پیدا می شدند که هنگام برخورد با اسرا نسبت به آنها اظهار علاقه و ارادت می کردند یا گریه می کردند یا همدیگر را ملامت می کردند؛ و چنین حوادثی در مجلس یزید و در مجلس ابن زیاد نیز پیش آمده است.

بنابراین با اینکه ارعاب شدیدی در اثر این جریان پیش آمده بود، اما آنچنان نبود که به کلی نظامِ کار دوستان اهل بیت(ع) را از هم بپاشد و آنها را دچار پراکندگی و ضعف بنماید، لکن بعد از گذشت مدتی حوادث دیگری پیش آمد که این حوادث اختناق را بیشتر کرد. و از اینجا می توانیم بفهمیم حدیث «ارتَدَّ النّاسُ بَعدَ الحُسَین(ع)» مربوط به دوران آن حوادث یا پس از آن حوادث است و یا مربوط به فاصله هایی است که در این بین وجود داشته است.

در طول دوران این چند سال قبل از آنکه آن حادثة مهم و کوبنده به وجود بیاید  شیعیان به ترتیب دادن کارهایشان و بازگرداندن انسجام قبلی خودشان دست می زنند. در اینجا طبری چنین نقل می کند: «فلَمَ یزَل القَوم فی جَمعِ آلَه الحَرب و الاِستعدادِ للقِتال » یعنی آن مردم مقصود شیعیان است  ابزار جنگ جمع می کردند و خودشان را برای جنگ آماده می کردند، و پنهانی مردم را از شیعه و غیرشیعه به خونخواهی حسین بن علی(ع) دعوت می کردند و گروه گروه مردم، به آنها پاسخ مثبت می دادند. و این وضعیت همچنان ادامه داشت تا یزید بن معاویه از دنیا رفت.

بنابراین، می بینیم با اینکه فشار و اختناق زیاد بود، درعین حال این حرکات هم انجام می گرفت همان گونه که طبری نقل می کند  و شاید به همین دلیل است که مؤلف کتابِ «جهاد الشیعه» با آنکه یک نویسنده غیرشیعی است و نسبت به امام سجاد(ع) نظرات واقع بینانه ای ندارد، اما حقیقتی را درک کرده و آن، این است که می گوید: «گروه شیعیان پس از شهادت حسین(ع) مانند تشکیلات منظمی درآمدند که اعتقادات و روابط سیاسی، آنان را به یکدیگر پیوند می داد و دارای اجتماعات و رهبرانی بودند و همچنین دارای نیروهای نظامی بودند و جماعت توّابین نخستین مظهر این تشکیلات هستند.»

پس احساس می کنیم با وجود اینکه تشکیلات شیعی در اثر حادثه عاشورا دچار ضعف شده بود اما حرکات شیعی در قبال این ضعف مشغول فعالیت بود که مجددا آن تشکیلات را به وضع اول در آورد، تا اینکه واقعة حَرّه پیش آمد. به نظر من واقعة حرّه در تاریخ تشیع مقطع بسیار عظیمی است که ضربت بزرگی را وارد آورد.

واقعة حرّه دقیقا در سال شصت وسه هجری اتفاق افتاده است. جریان به طور خلاصه به این صورت است که در سال شصت و دو هجری جوانِ کم تجربه ای از بنی امیه والی مدینه شد. او فکر کرد برای به دست آوردن دل شیعیانِ مدینه خوب است عده ای از آنها را برای مسافرت و دیدار با یزید دعوت کند و همین کار را کرد. عده ای از سران مسلمانان و بعضی از صحابه و بزرگان مدینه را که غالبا از علاقه مندان به حضرت سجاد(ع) بودند، برای رفتن به شام دعوت کرد که بروند با یزید مأنوس شوند و این اختلافات کم شود. اینان به شام رفتند و با یزید ملاقات کردند و چند روزی مهمان او بودند و پذیرایی شدند. سپس یزید به هرکدام از آنها مبالغ زیادی پول در حد پنجاه هزار درهم و صدهزار درهم  داد و اینها به مدینه برگشتند.

همین که به مدینه رسیدند چون فجایعی که در دستگاه یزید اتفاق می افتاد دیده بودند، زبان به انتقاد از یزید گشودند. مسئله درست به عکس شد، اینها به جای تعریف از یزید مردم را به جنایات او آگاه کردند و به مردم گفتند: یزید چگونه می تواند خلیفه باشد، درحالی که اهل شُربِ خَمر، بازی با سگها و اهل انواع و اقسام فسق و فجور است و ما او را از خلافت خلع کردیم.

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: جهان اسلام شیعه عاشورا گریه مقام معظم رهبری وجود آمد اهل بیت ع پیش آمد سجاد ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۴۲۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جمهوری اسلامی ایران؛ پرچمدار تقریب/ مسئله فلسطین اولویت اول جهان اسلام است

آیت الله غلامعلی نعیم‌آبادی نماینده تهران در مجلس خبرگان رهبری در گفتگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران پرچم وحدت و مقاومت را در جهان بشریت به اهتزازدر آورده، اظهار داشت: ابتدا باید اشاره ای به تقریب در جمهوری اسلامی داشت، چرا که وحدت و تقریب سند بزرگی برای ایران اسلامی به عنوان پرچم دار تقریب و عمل کننده به حرف است و ما این مسئله را در وعده صادق مشاهده کردیم.

 امام جمعه سابق بندرعباس، افزود: نکته ای که جهان بشریت و مردم ایران اسلامی باید بدان توجه داشته باشند این است که تنها کشوری که تقریب را فریاد می زند جمهوری اسلامی است که بعد از امام عزیز، امروز به دست رهبر فرزانه انقلاب می باشد.

این عالم شیعه پیرامون مسئله فلسطین و اولویت اول جهان اسلام، اذعان داشت: امام راحل(ره) از ابتدا مسئله فلسطین را در اولویت جهان اسلام قرار داده است؛  بنده خدمت مرحوم آیت الله تسخیری(ره) سفری به کنیا داشتیم امام جمعه کنیا می گفت، ارادت ما به امام(ره) از آنجا بیشتر شد که فلسطین را مسئله اول جهان اسلام قرار دادند.

نماینده سابق ولی فقیه در استان هرمزگان، عنوان کرد: ملت های مسلمان با آمدن در خیابان ها و سردادن شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و زنده باد فلسطین موجب شدند تا اسلام در جهان امروزی به این نقطه برسد و فلسطین کنونی قدرتی بر علیه استکبار جهانی و غزه قهرمان افتخار آفرین شود.

 وی خاطر نشان کرد: خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: " إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا" تا سختی نباشد راحتی نیست؛ به طور قطع ملت مظلوم فلسطین و خصوصا غزه پیروز خواهند بود چراکه بعد از هر سختی و مقاومت، راحتی خواهد بود.

وی در پایان تاکید کرد: رهبر فرزانه انقلاب به طور مکرر حمایت های بی دریغ خویش را اعلام کرده اند، مردم غزه انشاالله راهشان را ادامه می دهند، چراکه پیروزی قطعا با آنها خواهد بود و امیدواریم فرزندان اسلام در اقصی نقاط عالم ریشه فساد را بخشکانند.
 
انتهای پیام/